Beertje Paddington is een verzonnen figuur in kinder literatuur. Hij is een geadopteerd gezinslid van de (mensen) familie Brown, en heet dus vol uit Paddington Brown. Hij verscheen voor het eerst op 13 oktober 1958 en kwam geregeld voor in boeken, meest recent nog in 2008, in een boek geschreven door Michael Bond en geillustreerd door Peggy Fortnum.
De beleefde geimmigreerde beer uit het donkerste gedeelte van Peru, met zijn oude hoed, kapotte koffer, stoffige jas en liefde voor marmalade sandwiches is een klassieker geworden in de Engelse kinderliteratuur. Van Paddington boeken zijn zo’n 70 titels vertaald in 30 verschillende talen en er zijn wereldwijd meer dan 30 miljoen kopieen van de boeken verkocht.
Paddington is een vermenselijkt beertje. Hij is altijd beleefd en spreekt mensen altijd aan met “Meneer”, “Mevrouw ” en “Mejuffrouw” en zeer zelden bij voor namen-wat hij goed bedoeld, hoewel hij soms boze blikken toegeworpen krijgt van mensen die dit als afkeuring zien. Hij houdt van marmelade sandwiches en cacao, en heeft een eindeloos talent om in de problemen te raken. Hij staat er echter om bekend dat hij heel hard probereert om dingen goed te doen en te krijgen.
Bond baseerde Beertje Paddington op een eenzame teddybeer, die hij opmerkte op een plank in een Londense winkel in de buurt van Paddington Station op kerstavond 1956. Hij kocht die beer als cadeau voor zijn vrouw. De beer inspireerde Bond om een verhaal te schrijven, en in tien dagen had hij het eerste boek geschreven. Het boek gaf hij aan zijn agent, Harvey Unna. A Bear Called Paddington werd voor het eerst gepubliceerd op 13 oktober 1958, door William Collins & Sons (nu Harper Collins).
